Kitap
İki Gözüm Despina
Gitmek, kavuşmak istese de, Cesaret edemez insan bazen… İki Gözüm Despina, Yasemin Özek
Zaman var ya zaman, ah öyle bir ilaç, öyle bir merhem ki… Her şeye alıştırıyor insanı… İki Gözüm Despina, Yasemin Özek
Beni herkesin sevip sayması umrumda değil, Ama işin ucunda haksızlık olduğunda tahammülüm yoktur. İki Gözüm Despina, Yasemin Özek
Kim bilir, ölenler belki de şanslıydı. Acıları bitmişti, dinleniyorlardı artık… İki Gözüm Despina, Yasemin Özek
Küçük bir çocuk, geride kalmış hiçbir duygusunu unutmaz. İki Gözüm Despina, Yasemin Özek
Benim ellerim göğe açılıyordu, onun elleri göğsünden selamlıyordu. Yarısına gökyüzü darıldı diğer yarısına kalp… İki din bir dile sığamadı! İki Gözüm Despina, Yasemin Özek
Annemin çiçekleri hiç açmamıştı bu yıl. Kupkuruydu hepsi. Birkaç kez o görmeden sulamak istemiştim ama döktüğüm sular, tenekelerin altından toprağa tutunamadan akıp gitmişti. Ve şimdi biz de öyleydik. Doğmuştuk, büyümüştük hatta kök de salmıştık ama tutunamamıştık topraklarımıza… İki Gözüm Despina,… Continue Reading →
