Üzülme, ben senin yüreğinin doğru yerde olduğunu biliyorum. Elia ile Yolculuk, Zülfü Livaneli
Öğrencilik yıllarımızdaki edebiyat dersleri, ne yazık ki öğrenciyi edebiyattan soğutmak için elinden geleni yapan bir tavra bürünmüştü. Divan edebiyatından iki dize alıp oradaki “sanatları” açıklamak, aruz vezinlerini ezberlemek vs. gibi genç bir öğrencinin içini bayacak derslerdi bunlar. Oysa, o yaştaki… Continue Reading →
Ankara Üniversitesi’nde ders vermiş olan Ernst Reuter ne demişti bilmiyor musunuz? “Türkiye’de önemli insanlar değersizdir, değerliler ise önemsiz” Konstantiniyye Oteli, Zülfü Livaneli
İnsan, hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasından iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor… Zülfü Livaneli, Kardeşimin Hikayesi (Sayfa 262)
Kalbinde ona inanç olduktan sonra ne farkı var, hepimiz onun kulları değil miyiz? Huzursuzluk, Zülfü Livaneli
Gazali Bağdat’taki eğitimini tamamladıktan sonra bir kervanla Tunuss şehrine dönüyor. Ama yolda kervanı haramiler soyuyor ve herkesin altınını, gümüşünü alıyorlar. Gazali’nin de bir tek torbası var. Torba da gidiyor. Herkes kaderine razı olmuşken Gazali haramileri aramaya başlıyor. Aylarca aradıktan sonra… Continue Reading →
Akıllı olan kişi, CHP’nin oligarşik bir yapıya dönüştüğünü anlayabilir. Paris güzel bir salon, Londra güzel bir park, Berlin güzel bir kışla ama İstanbul güzel bir şehir. Ben genel başkan olsam, bir dakika durmam Atatürk’ün yenilikçi, modern, çağdaş, laik düşüncesini korurum…. Continue Reading →
© 2024 Kitap Sözleri