“Mensup oldukları milletin itikatlarını, gazalarını, hezimetlerini, elem ve neşatını terennüm eden o büyük halk ve millet şairleri benim için daima mübarektirler.

Şair denilen mahluk biraz evliya ile kahraman arasında bir şey olmalıdır; Garb ‘ın ve Şark’ın eski şairleri böyleydi. Onun içindir ki hala hepimize tükenmez birer membadırlar. Son devrelerin ortaya çıkardığı cüceleri bir takım dolaşık yollardan sürüne sürüne bu membalara doğru gidiyorlar ve bize orada kah bir tas, kah bir avuç, kah bir katre su getiriyorlar.

Bütün bu cüceler bizim nazarımızda bu getirdikleri suyun miktarı derecesinde aziz ve kıymetlidirler.”

Kiralık Konak, Yakup Kadri Karaosmanoğlu